8 تکنیک برای رئال شدن رندر : رندر فتورئالیسم درواقع فرآیند ایجاد یک تصویر دیجیتالی است که در کامپیوتر ساخته می شود ولی کاملا واقعی به نظر می رسد به طوری که شما به سختی تفاوت آن با عکس واقعی را تشخیص می دهید.
رندر فتورئالیسم یکی از اهداف نهایی و همچنین یکی از سخت ترین اهداف بسیاری از CG آرتیست ها است.اما ابزارهای امروز و تکنیک های رندرینگ دستیابی به رندر فتورئالیسم را ممکن کرده است.
فراموش کردن bevel یا chamfer کردن لبه ها یکی از اشتباهات رایج در بین ۳D آرتیست های تازه کار است.در طبیعت هیچ لبه تیز و شارپی وجود ندارد.حتی اشیائی که توسط انسان ساخته می شوند هم، نرمی خفیفی وقتی دو لبه همدیگر را قطع میکنند دارند.
عملیات bevel کردن کمک میکند که جزئییات کار را بیرون بکشید و مدل را به وسیله ی لبه هایی نرم، در عکس العمل به نور و ایجاد براقی کمک میکند.استفاده از ابزار bevel یا chamfer یکی از ابتدایی ترین نکاتی است که شما باید به عنوان یک مدلساز یاد بگیرید پس هرجور که شده از یک آموزش خوب برای چمفر کردن لبه ها استفاده کنید.
با موجودی که گردش کار خطی سال هاست که بوده ، اما هنوز برای مبتدی ها یک ایده گیج کننده و پیچیده است. گردش کار خطی اساسا به این معناست که مانیتور شما تصاویر را در فضای رنگی مختلف (sRGB) از آنچه که توسط موتور رندر (خطی) شما تولید می شود نمایش می دهد. برای جلوگیری از این، باید اقدامات لازم را برای اعمال اصلاح گاما به یک رندر انجام دهید.
اما کار خطی در واقع خیلی فراتر از تصحیح گامای ساده است،شاید به نظر برسد که شما فقط با اعداد و ارقام بازی می کنید اما در واقع با تغییر و اصلاح رنگی صحنه توسط گاما شما نمایش تکسچر ها و نور ها و جزییات مدل ها را تغییر خواهید داد و جدا از اعداد و رقم به سمت فیزیکال بودن پیش خواهید رفت.
یکی از 8 تکنیک برای رئال شدن رندر این است که در کنار استفاده از workflow،۳Dآرتیست ها به ویژه کسانی که شبیه ساز معماری هستند از پروفایل های IES استفاده می کنند تا بتوانند بیشتر نور را از دنیای واقعی تقلید و شبیه سازی کنند.از آنجا که پروفایل های نور IES دارای اطلاعات فتومتریک دقیق در مورد شکل ، روشنایی و پرتاب نور هستند توسعه دهندگان صنعت ۳D امکان پشتیبانی از فایل های IES را به این عرصه افزودند.
عمق میدان یکی از ترفندهای رئال تر شدن رندر شماستو همچنین ساده ترین راه نیز می باشد، زیرا مثل جلوه ی واقعی عکاسی از سوژه عمل می کند و در واقعیت شاهد آن هستیم.
استفاده از shallow depth of field کمک می کند که موضوع شما ایزوله یا منزوی شود و می تواند منطقه فوکوس مناسبی را تعریف کند. این جلوه را می توان در زمان رندر داخل خود ۳D محاسبه کرد یا پس از رندر به کمک رندر المنت Z Depth در فتوشاپ ایجاد کرد.اعمال اثر در پست پروداکشن بسیار سریع تر است، با این حال، تنظیم عمق میدان در برنامه اصلی به شما امکان کنترل بیشتری بر روی این جلوه می دهد.
شاید اسمش به نظر پیچیده بیاد ولی اضافه کردن این جلوه در رندر شما شاید ساده ترین راه در این لیست باشد.این پدیده زمانی در دنیای واقعی عکاسی اتفاق می افتد که لنز نتواند همه کانال های رنگی مشابه را در نقطه همگرایی ثبت کند.این پدیده که به “color fringing”مشهور است جاییست که لبه های با کنتراست بالا یک طرح قرمز یا آبی ظریف را نشان می دهد.
از اونجایی که این پدیده به طور طبیعی در پروسه نورپردازی در CG اتفاق نمی افتد ۳D آرتیست ها سعی دارن آن را به طور مصنوعی به وسیله فاصله انداختن بین یک یا دو پیکسل در فتوشاپ در کانال آبی و قرمز ایجاد کنند.این منحنی کروماتیک می تواند یکی از ترفندهای رئال تر شدن رندر باشد اما وقتی که رندر شما ناخوشایند است باعث می شود از بین برود و تاثیر نامطلوبی دارد.
یکی دیگه از ترفندهای رئال تر شدن رندر استفاده از مپ های specular یا glossiness است.این مپ ها به رندر شما می گویند که چه نقاطی دارای رفلکت شفاف تر و چه نقاطی دارای رفلکت مات تر باشد.اکثر اجسام در طبیعت رفلکت یا انعکاس های یکدست براق و شفاف ندارند حتی برای اجسامی که یکنواخت براق هستند مثل سرامیک لعابی،فلزات و … شما باید یک مپ specular برای شبیه سازی خراشیدگی ها و بی نظمی سطوح و خرابی و دندانه ها استفاده کنید.
یکی دیگر از ترفندهای رئال تر شدن رندر این است که از اضافه کردن کمی dirt و grunge به مدل ها و تکسچرهایتان نترسید! اکثر اشیاء در دنیای واقعی تمیز و بی نقص نیستند بنابراین با اضافه کردن کمی کثیفی و خرابی به مدل ها و تکسچر هایتان آن ها را طبیعی تر کنید.همیشه در پر کردن صحنه هایتان ایده ی بی نقص نبودن اجسام را در نظر بگیرید.
ترفندهای رئال تر شدن رندر اینکه بتوانیم مدل یا کاراکتر را Mirror کنیم تا متقارن بشود یک ایده عالی است، این به این معنی است که ما فقط باید نیمی از کار را انجام دهیم و نگران تفاوت بین دو نیمه نباشیم اما این اشتباهی است که اکثر مدلسازان و طراحان در ابتدای فعالیت خود انجام می دهند اینکار همانند این است که ما تفاوتی بین دو نیمه صورت که در واقعیت معمولا کمی در اندازه و شکل باهم متفاوتند قائل نباشیم! درنتیجه در انتهای کار خود نوعی واریانس نامتقارن به مدل هایتان اضافه کنید.
گردآورنده :شیدا سرافرازی
منبع : https://www.lifewire.com/increase-the-photo-realism-in-your-renders-2120
